Tom Clancy’s Rainbow Six Siege Uplay Account

نقد و بررسی و سیستم مورد نیاز بازی Tom Clancy’s Rainbow Six Siege:

دقیق باش تا پیروز شوی

در بخش چند نفره‌ بازی، دو تیم پنج نفره به مبارزه با یکدیگر می‌پردازند؛ یک تیم شامل تروریست‌ها می‌شود و تیم دیگر هم شامل نیروهای ضربتی پلیس. بر خلاف بسیاری از بازی‌های روز، آن کسی که تیراندازی‌اش بهتر از بقیه باشد در Rainbow Six: Siege برنده نخواهد بود. اینجا استراتژی و همکاری حرف اول را می‌زند شما نمی‌توانید تفنگی را به دست بگیرید و هرکسی که پیش رویتان است را قلع و قمع کنید. در Siege، این تفکرات شماست که مشخص می‌کند برنده خواهید بود یا بازنده. همانگونه که از سبک بازی (شوتر تاکتیکال) مشخص است باید با هم‌تیمی‌های خود هم‌فکری کنید، یک استراتژی خاص را برگزینید و بازی را آغاز کنید. این اولین نکته‌ای است که Siege را از دیگر بازی‌های روز متمایز می‌سازد. وقتی که شما تیم مدافع هستید، برای مدت کوتاهی فرصت دارید تا به انجام اعمالی نظیر مستحکم‌تر ساختن در و دیوارها و دیگر موانع، کشیدن سیم خاردار روی زمین و… بپردازید. وقتی که زمان به پایان رسید، تیم مهاجم به سمت شما می‌آید. آن استرسی که هنگام نزدیک شدن نیروهای حریف به شما دست می‌دهد، فوق‌العاده جذاب و جالب است. شما باید در هر لحظه، آماده‌ حمله احتمالی دشمنان باشید و در این لحظات، هیجان را در بند بند وجودتان حس خواهید کرد. باز هم این شما و هم‌تیمی‌هایتان هستید که مشخص می‌کنید چگونه دوست دارید بازی را ادامه دهید ممکن است دوست داشته باشید یکی از اعضای تیم را به بیرون بفرستید تا مخفیانه به شکار دشمنان بپردازد و چهار عضو دیگر گروه در یک اتاق مخفی شوند یا اینکه هر کدام از اعضا در مکانی جداگانه مخفی شوند یا چندین و چند استراتژی دیگر که بسته به خود شما و سلیقه و تفکرات‌تان هستند. بازی به هیچ‌وجه بازیبازان را محدود به استفاده از یک یا چند تاکتیک خاص نمی‌کند و دست آنان را برای انجام آنچه که دوست دارند، باز می‌گذارد. محدودیت در انتخاب استراتژی یک تیم برای مقابله با دشمن، در Siege جایی ندارد.

زمانی که تیم شما مهاجم است، باز هم گستره‌ زیادی از استراتژی‌های مختلف پیش پای شما قرار می‌گیرد. ممکن است دوست داشته باشید تا از پشت بام وارد اتاق‌ها شوید، یا شیشه‌ پنجره‌ها را خرد کنید و ناگهان وارد یک اتاق شوید و دشمن را غافلگیر کنید. شاید هم دوست داشته باشید تا به گوشه‌ای تاریک بخزید و منتظر باشید تا دشمنان از مکانی که در آن مخفی شده‌اند بیرون آیند، آن‌گاه می‌توانید از غفلت آنان نهایت استفاده را برده و نابودشان کنید. یکی دیگر از کارهای جالبی که می‌توانید انجام دهید این است که با پرتاب یک نارنجک به گوشه‌ای دیگر، حواس حریفان را پرت کنید و سپس به اتاقی که آن‌ها در آن قرار دارند حمله کنید. همانطور که متوجه شدید شما می‌توانید از هر روشی که دوست دارید برای از بین بردن دشمنان استفاده کنید. انتخاب هر کدام از این روش‌ها به خود شما و میزان خلاقیت‌تان بستگی دارد، پس هرچه خلاق‌تر و دقیق‌تر باشید، می‌توانید راحت‌تر دشمنان را از بین ببرید.

جذاب و نقس‌گیر

اگر در بازی کشته شوید، دیگر به بازی باز نخواهید گشت! با توجه به این نکته، بازیبازان باید تمام حواس خود را معطوف به گوشه و کنار محیط کنند و مراقب باشند که کشته نشوند. این موضوع باعث می‌شود که بازیبازان بی‌گدار به آب نزنند و قبل از اینکه به یک اتاق حمله کنند، ریسک آن را قبول کنند که ممکن است دچار اشتباه شده و به دشمنی که در گوشه‌ای دیگر کمین کرده فرصت آن را بدهند که آن‌ها را بکشد. پس توصیه می‌شود که حتماً قبل از هرگونه حمله به طور دقیق گوشه و کنار محیط را با هواپیمای بدون سرنشین کوچکی (Drone) که در اختیار دارید جست‌وجو کنید تا مطمئن شوید که دشمنان برای گرفتن جان شما و هم‌تیمی‌هایتان در کمین نیستند. این می‌تواند درس خوبی برای برخی دیگر از سازندگان باشد تا با قرار دادن این ویژگی (یعنی اینکه بازیباز پس از مرگ، دیگر به بازی بر نگردد) در بازی‌هایشان، به هرچه جذاب‌تر و نفس‌گیر‌تر شدن آن بازی کمک کنند.

اما حالات مختلف موجود در بازی، شخصیت‌ها و تجهیزات و البته نقشه‌ها را از دو جهت می‌توان مورد بررسی قرار داد. در نگاه اول، همه‌چیز خوب به نظر می‌رسد در بازی ۱۱ نقشه وجود دارد که بسیار متنوع‌اند و با یکدیگر، تفاوت‌های زیادی دارند. هر کدام زمان‌های مختلفی از روز را شامل می‌شوند و از طراحی خوبی هم برخوردارند. حدود ۲۰ شخصیت مختلف برای انتخاب وجود دارد که هر کدام تجهیزات، وسایل و مهارت‌های خاص خود را دارند و البته تجهیزات هرکدام را هم می‌توان ارتقا داد. حتی برخی از شخصیت‌هایی که در نگاه اول تجهیزات و مهارت‌هایشان کارآمد نیست هم در مواقعی به کمک‌تان خواهند آمد. اما اگر بخواهیم به Rainbow Six: Siege به عنوان یک بازی آنلاین محور که ۶۰ دلار هم قیمت دارد بنگریم، باید گفت که این عنوان می‌توانست محتوای بیشتری هم در دل خود جای دهد، به طور مثال نقشه‌های بیشتر. البته همانطور که گفته شد خوشبختانه همین محتوایی هم که در بازی وجود دارد از طراحی خوبی بهره می‌‎برند و همچنین می‌توان امیدوار بود که با گذشت زمان بسته‌های الحاقی زیادی برای بازی منتشر شوند که قطعاً به بیشتر شدن محتوای بازی کمک خواهند کرد. در مورد بسته‌‎های الحاقی، گفته شده که در سال ۲۰۱۶ در طی دو بسته‌، ۸ نقشه‌ جدید به بازی اضافه می‌شود که خبر خوبی برای طرفداران است. البته با وجود آن‌که نقشه‌های بازی بسیار متنوع هستند و تفاوت‌‎های زیادی میان آن‌ها وجود دارد اما حالت‌های بازی بسیار شبیه به هم هستند. حالت‌های Hostage ،Bomb و Secure Area همگی در نفوذ به منطقه‌ای که گروه دیگری از آن محافظت می‌کند خلاصه می‌شوند. حالت Hostage بیشترین پتانسیل را در میان حالات مختلف بازی داشته که مربوط به گروگان گرفتن یک انسان و جا به جا کردن او توسط یک تیم در نقاط مختلف نقشه به منظور نگه داشتن او از تیم رقیب است و تیم رقیب هم باید او را از چنگال تیم مقابل نجات دهد. البته در بسیاری از مسابقات آن تیمی که باید گروگان را آزاد کند، ناموفق می‌ماند و در نهایت شاهد آن حالت معروف سری بازی‌های Rainbow Six یعنی Terrorist Hunt هستیم جایی که شما و تیمتان باید در مقابل موج‌های دشمنان که توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شوند مقاومت کند. اگر این بخش را با درجه‌ سختی Normal بازی کنید خیالتان تخت خواهد بود که دشمنان با شما شوخی دارند! با این درجه‌ سختی، تیراندازی دشمنان دقیق نیست و بسیاری از اعمالی که شما با استفاده از مکانیزم‌های تعبیه شده در این عنوان انجام می‌دهید را آن‌ها انجام نمی‌دهند. پس توصیه می‌شود تا این بخش را با درجه‌ سختی Hard تجربه کنید که در این صورت حرکات دشمنان واقعی‌تر خواهد بود و مقابله با آن‌ها برای شما و هم‌تیمی‌هایتان چالش برانگیزتر خواهد بود.

Rainbow Six، اینبار زیباتر از همیشه

و اما از نظر گرافیکی، با عنوانی قابل قبول طرف هستیم. بافت‌ها کیفیت قابل قبولی دارند. نورپردازی بازی نیز در یک کلام، عالی است. افکت‌هایی نظیر خون، دودی که اسلحه‌ها هنگام شلیک گلوله بلند می‌شود و موارد دیگر هم طراحی قابل قبولی دارند. طراحی محیط‌ها هم بسیار خوب و از جزئیات زیادی بهره می‌برد. اما بدون شک مهم‌ترین نکته در مورد گرافیک بازی، مربوط به تخریب پذیری بی‌نظیر آن است که مانور زیادی بر روی آن داده شده بود و خوشبختانه بسیار هم خوب از آب در آمده است. محیط‌ها همگی تخریب می‌شوند و این حس را به شما القا می‌کنند که به هیچ‌جایی نمی‌توانید پناه ببرید و نباید به پناهگاه‌هایتان اتکا کنید. تخریب پذیری بازی جزو بزرگ‌ترین نکات مثبت بازی است که به خوبی برروی گیم پلی بازی هم تاثیرگذار است. همچنین در کنسول‌ها، بخش چندنفره به صورت ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا می‌شود و بخش‌های Situations و Terrorist Hunt به صورت ۳۰ فریم بر ثانیه. این تفاوت هم چندان جالب نیست و ممکن است به مزاق عده‌ای از طرفداران خوش نیاید. هیچ دلیل قانع‌ کننده‌ای هم برای این تفاوت نرخ فریم در بخش‌های مختلف وجود ندارد. در ساخت بازی، از موتور گرافیکی قدرتمند Anvilnext استفاده شده که پیش از این در ساخت اکثر عناوین سری Assassin’s Creed از آن استفاده شده بود و قرار است در توسعه‌ عنوان مورد انتظار For Honor نیز از آن استفاده شود. البته Siege از لحاظ گرافیکی به اندازه‌ عناوین مذکور قدرتمند نیست، اما با توجه به اینکه بخش چندنفره‌ بازی به صورت ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا می‌شود و همچنین تخریب پذیری بازی بسیار بالاست، می‌توان از گرافیک این عنوان هم رضایت داشت.

جمع‌بندی

از وقتی که به سرورهای بازی متصل می‌شوید همه‌چیز برای لذت بردن شما از Rainbow Six: Siege فراهم می‌شود. بازی همه‌ چیزهایی را که شما برای سرگرم شدن با آن نیاز خواهید داشت را در خود گنجانده است و باعث می‌شود که ساعات متمادی با بازی سرگرم شوید. زمانی که وارد مسابقات شوید متوجه می‌شوید که دیگر بازیبازان هم با برنامه و همکاری پیش می‌روند و این به دلیل وجود آن مراحل تک نفره‌ آموزشی کارآمد در بازی است و باید از سازندگان تشکر کرد که با قرار دادن چنان بخشی در بازی، همه‌ بازیبازان را برای هرچه بهتر انجام دادن بازی آماده کرده‌اند. نمی‌توان گفت که هنگام تجربه‌ بازی هیچ نکته‌ منفی وجود ندارد اما Rainbow Six: Siege عنوانی است که کمتر بازی به آن شبیه است و از این نظر تجربه‌ متفاوتی را برایتان رقم خواهد زد. با وجود عمیق بودن گیم پلی و آن ذات استراتژیکی آن بازی مسیر خودش را از دیگر بازی‌های روز جدا می‌‎کند و صرفاً یک پروسه‌ خسته‌ کننده‌ “بکش و جلو برو” را پیش رویتان نمی‌گذارد. تخریب پذیری فوق‌العاده‌ بازی هم جزو نکات مثبت بازی است و بر گیم پلی هم کاملاً تاثیر می‌گذارد. این نکته قابل ذکر است که این بازی به مذاق همه خوش نخواهد آمد اما اگر خواهان عنوانی هستید که در آن مجبور شوید که برای تک تک لحظاتی که مشغول به بازی هستید برنامه داشته باشید، این بازی برای شما ساخته شده است. در Rainbow Six: Siege این شما هستید که مشخص می‌کنید چگونه بازی کنید شما برای انتخاب روش بازی‌تان آزادی کامل دارید و این امر موجب شده تا Rainbow Six: Siege علی رغم تمام کم و کاستی‌هایش، به تجربه‌ای لذت بخش بدل شود.

منبع گیمفا

حداقل سیستم مورد نیاز

• سیستم عامل: Windows 7 ،Windows 8.1 ،Windows 10 (ورژن ۶۴ بیتی)
• پردازنده: Intel Core i3 560 @ 3.3 GHz یا AMD Phenom II X4 945 @ 3.0 GHz
• رم: ۶ گیگابایت
• کارت گرافیک: NVIDIA GeForce GTX 460 یا AMD Radeon HD 5870 (سازگار با دایرکت اکس ۱۱ با ۱GB VRAM)
• درایو دی وی دی رام: دو لایه
• صدا: کارت صدای تحت پشتیبانی DirectX 9.0c با آخرین آپدیت درایور
• فضای مورد نیاز: ۳۰ گیگابایت
• مالتی پلیر: پهنای باند ۲۵۶kbps یا سریع تر

سیستم پیشنهادی

• سیستم عامل: Windows 7 SP1 ،Windows 8.1 ،Windows 10 (ورژن ۶۴ بیتی)
• پردازنده: Intel Core i5-2500K @ 3.3 GHz و بالاتر، یا AMD FX-8120 @ 3.1 Ghz و بالاتر
• رم: ۸ گیگابایت
• کارت گرافیک: NVIDIA GeForce GTX 670 (یا GTX760 / GTX960) یا AMD Radeon HD 7970 (یا R9 280x [2GB VRAM] / R9 380 / Fury X)
• درایو دی وی دی رام: دو لایه
• صدا: کارت صدای ۵٫۱ تحت پشتیبانی DirectX 9.0c با آخرین آپدیت درایور
• فضای مورد نیاز: ۴۷ گیگابایت
• مالتی پلیر: پهنای باند ۵۱۲kbps یا سریع تر